بررسی محیط کشت فرآوری شده خرمای درجه سوم برای تولید پلی هیدروکسی آلکانوات با استفاده از باکتری آلکالیجنس اتروفوس

پلی هیدروکسی آلکانوات ها (phas) بخش مهمی از پلی استرهای سنتز شده توسط بسیاری از باکتری ها را تشکیل می دهند که نقش این پلیمر برای میکروارگانیسم تولید کننده، یک منبع انرژی و کربن است. استفاده از پلیمرهای زیست تخریب پذیر به عنوان راه حل مناسبی جهت رفع مشکل دفع زباله های پلاستیکی مورد توجه جهان می باشد. مساله مهم قیمت بالای تولید آنها می باشد. برای تولید اقتصادی این محصول، عوامل مهمی وجود دارند. یکی از راه هایی که می توان قیمت تمام شده را کاهش داد، استفاده از محیط کشت حاوی سوبستراهای ارزان قیمت است. یکی از این پلیمرها، pha می باشد که نه تنها زیست تخریب پذیر می باشد بلکه امکان تولید این ماده از منابع کربنی تجدید پذیر بر پایه محصولات کشاورزی و حتی پساب های صنعتی وجود دارد و تولید این ماده را توجیه پذیر می کند. یکی از خواص منحصر به فرد phas، زیست تخریب پذیری آنها در محیط های گوناگون می باشد. این مساله باعث کاربرد گسترده این بیوپلیمر در تولید محصولات پلاستیکی زیست تخریب پذیر و حتی پزشکی گردیده است زیرا این ماده در بدن نیز تجزیه می شود. در این تحقیق از سوبسترای ارزان قیمت خرمای درجه 3 برای تولید (3- هیدروکسی بوتیرات) در کشت های ناپیوسته آلکاجینوس اوتروفوس استفاده و شرایط بهینه برای بیشترین میزان تولید phas بررسی شده است. مقادیر بهینه، بهترین غلظت 200 گرم بر لیتر، بهترین دما 30 درجه سانتی گراد، بهترین زمان 72 ساعت، بهترین دور شیکر، 110 دور بر دقیقه و بهترین ph، 25/6 به دست آمد. در پایان، میزان تولید phb در شرایط بهینه تخمیر به 73/1 گرم بر لیتر رسید.